На прыёме ў амбасадзе ЗША з нагоды 60-годзьдзя Радыё Свабода панавала свабода: свабода слова — госьці маглі сказаць усё, што хацелі, у адкрыты мікрафон, свабода сустрэчаў — былыя палітвязьні сустракаліся з дыпляматамі, свабода ад узроставых абмежаваньняў — самаму маладому ўдзельніку было 3 гады, найстарэйшаму — у трыццаць разоў болей.
Гасьцей віталі кіраўнікі амбасадаў ЗША і Чэхіі. Часовы павераны Ітан Голдрыч адзначыў, што Кангрэс ЗША, які фінансуе Радыё Свабода, лічыць вяшчаньне на Беларусь і па-беларуску прыярытэтам у адстойваньні каштоўнасьцяў дэмакратыі і правоў чалавека.
Мілан Экерт, амбасадар Чэхіі, дзе месьціцца штаб-кватэра радыё, нагадаў пра новы конкурс на стыпэндыю імя Вацлава Гаўла для беларускіх журналістаў.
Наста Дашкевіч не змагла выступіць на прыёме, як плянавалася, бо не разьлічыла і напярэдадні стала мамай. Ад імя слухачоў выступіў заўзятар Свабоды Кастусь Сырэль, які прыехаў з Вушачаў. Кіраўнік менскага бюро Валянцін Жданко правёў бліц-прэзэнтацыю дзьвюх новых кніг Бібліятэкі Свабоды — «Лісты на Свабоду» і «Лісты пра Свабоду».
Дырэктар Радыё Свабода Аляксандар Лукашук заявіў, што галоўная вартасьць радыёжурналіста — уменьне гаварыць коратка, з чым аднадушна пагадзіліся паўтары сотні палітыкаў, бізнэсмэнаў, паэтаў, музыкаў, гісторыкаў, кінэматаграфістаў, палітолягаў, сацыёлягаў, рэдактараў, а таксама мужы і жонкі саміх журналістаў.
